Dövize kıyarız, gerekirse et ithalatı için kapıları açarız demek kolay da, et ithal etmek kolay değil.
Önce içerideki besicileri düşünmek gerek.
Sonra dışarıda hayvan bulmak gerekir.
Ve de bu hayvanları ülkeye getirerek kesmek gerekir.
Hadi üreticiyi düşünmeyelim. İyi de hayvanları kim nereden bulacak? Ülkeye nasıl getirecek? Ülkeye getirilirken kilo kaybeden hayvanlar nerede beslenecek? Nerede kesilecek? Kim bu etleri pazarlayacak?
Et ithali kararı alındıkdan 9 gün sonra yapılan ihalede Berlin merkezli bir Türk firması kilosu 2.8 eurodan 500 ton canlı hayvan getirme hakkını elde etti.
İhale ile ilgili haberlerde ithalat yapılacak ülkelerde canlı hayvanın kilosunun 2.4 euro olmasına karşın Türkiye'de 4.1 euro olduğu, dışarıda canlı hayvanın kilosunun yüzde 46 oranında daha düşük olduğu belirtiliyor.
Altı günlük teklif verme süresinde dosya alan 13 şirketten 3'ü ihaleye iştirak etti.
Avusturya merkezli 2 firma yetkilileri 10 günlük sürede isten sayıda hayvan getirmenin mümkün olamayacağını belirtti.
Macaristan, Estonya ,Letonya ve Litvanya'dan getirilecek canlı hayvanların karayolundan taşınacağı belirtiliyor. Karayolundan canlı hayvan getirmek çok güç ve pahalı bir iş.
Hayvanlar getirilecekleri sürede ağırlık kaybına uğrayacak. Et Balık kurumu'nun bu hayvanları eski ağırlığına getirmek için besleyeceği özel alanlar özelleştirmede satıldı.
Hayvanların doğrudan kesime sevki mümkün değil.
Açık anlatımı ile getirilmesi bir dert, kesime sevkedilmesi bir dert.
Ama denilecek ki, "Et ithal edilecek havası" bile et fiyatlarının gerilemesini sağladı. Ötesini dert etmeye değmez…"
İyi de ithalat geçici süreli bir tedbir. Uzun sürede bizim besi hayvancılık politikamız ne olacak? Bizim besicilerin sorunları nasıl çözülecek?
Dikkat buyurulur ise, ithalat tartışmaları arasında besicilerin sorunları unutuldur. Kesim hayvanındaki arz yetersizliği gündemden kalktı.
İhale günü besicilerin Ankara'daki gösterileri çok önemlidir. Fakat ne yazık ki onlar dertlerini dile getiremedi. Sorunlarını kamu oyuna aktaramadı.
Besicilerin sorununu kişisel sorun olarak algılarsak yanılırız. Onlar hayvan yetiştiriciliğine dönük uzun vadeli politikaların yanlışlığının faturasını ödüyor. Bu nedenle hayvan yetiştiriciliği konusunu bir bütün olarak gündeme getirmek zorunluluğu var.