Birleşmiş Markalar Derneği'nin bir araştırması ile ilgili basın açıklaması yapıldı. Dernek Başkanı Yılmaz Yılmaz, 1970'lerde Almanya'ya aynı dönemde işçi gönderdiğimiz İtalya ve İspanya'nın markalaşma hikayesini anlattı.
Yılmaz Yılmaz, "Bir zamanlar Avrupa'nın köylüsü olan İtalya ve İspanya marka ekonomisine geçerek ülke imajlarını yükselttiler. Türkiye'de üretmek önemli, ama markanın Türk markası olması önemli değil gibi bakılıyor. Oysa üretim sadece üretim gelirini kapsıyor. Markada ise üretimin yanı sıra lojistik, satış, kira geliri gibi değerleri de içinde barındırıyor. Bunun için 'Made in Turkey' kavramının yerine 'Turkish Brands'i kullanmalıyız. Turquality programının vizyonunda da zaten bu vardı" dedi.
Birleşmiş Markalar Derneği'nin araştırması, markalaşmamakla neler kaybettiğimizi açıklıkla ortaya koyuyor. İtalya'nın 2 katı mal satıp 5'te birini kazandığımız gerçeği vurgulanıyor.
Türkiye'nin sadece yüzde 41'i kadar erkek ve kadın ceketiyle, gömlek, hırka, bluz ihraç eden İtalya, 7.736 birim katma değer yaratarak Türkiye'den 5.2 kat fazla para kazanıyor.
Açık anlatımıyla biz tekstil ve giyim sanayinin hamallığına soyunmuş durumdayız. Ucuz mal üretmekten ter içinde kalıyoruz. Emeğimiz ucuza gidiyor.
'Marka Ekonomisi' raporunda markalaşma sürecinde İtalya, İspanya ve Türkiye'nin durumları incelenmiş.
İlginç bilgiler veriliyor. İtalya, 96.7 milyon kilogram erkek ve kadın ceket, gömlek, hırka, bluz gibi tekstil ürünleri ihraç ediyor.
İhracat rakamı aynı ürünlerde 237 milyon kilogram olan Türkiye'nin sadece yüzde 41'i büyüklüğünde olmasına karşın (2.5 kat fazla), 7 bin 736 birim katma değer üreterek Türkiye'den 5.2 kat daha fazla para kazanıyor.
Bu fark erkek dokuma takım elbisede daha da açılıyor.
Erkek dokuma takım elbisede 2.480 birim katma değer üreten İtalya, Türkiye'den 8.3 kat fazla kazanıyor. Türkiye'nin ağırlık olarak ihracatı daha fazla. Yaklaşık 50 milyon kilogram ürün ihraç ediyoruz.
İtalya'nın ihracatı 31 milyon kilogramda.
1970'lerde ihraç erkek ceketinde kilogramda 6.5 dolar kazanan Türkiye'ye karşın İtalya 8.6 dolar kazanıyordu. Yıllar içerisinde İtalya'nlar markalaşarak öne fırladı. 2010 itibariyle kilogramda Türkiye, 32.6 dolar kazanırken, İtalya 188.6 dolar (5.8 kaz fazla) kazanıyor
Bunlar Birleşmiş Markalar Derneği'nin tespitleri olduğuna göre, dernek üyeleri sorunu anlamış durumda. Sorunu anlamak iyi de markalaşmak için ne yapacağız?
Burada önümüzde İtalya ve İspanya örnekleri var. O ülkeler ne yapmış ise durumu iyi izleyerek benzeri uygulamalara yönelmek zorundayız.
Ancak unutulmaması gereken bir nokta var. İtalya ve İspanya erken yola çıktı. Geçmiş dönemin şartlarını iyi değerlendirdi. Şimdilerde pazarda marka egemenliği oluştu. Pazar büyüdü ama pazardaki markalara alışmış bir tüketici topluluğu var.
Türkiye her konuda ihracatta iddialı. Fakat tekstil ve giyim sanayii hem ekonominin tümü bakımından hem ihracat bakımından daha da önemli.
Bu nedenle madem ki Birleşmiş Markalar Derneği bir tespit ile sorunu ortaya koydu, bundan sonra yapılacak olan markalaşma stratejisini belirlemek ve uygulamaya geçmektir. Turquality projesi markalaşmada bir adım ama, çok yaygın hale geldi. Etkisi azaldı. Odaklanmamız gereken tekstil ve giyim sanayiidir.