Bu yazıyı yazmak için bu haftayı bekledim. Bu hafta tam bir yıllık elektrikli kullanıcısı oldum. Daha önce o dönem BMW Genel Müdürü Ayhan Ölçer, kendi kullandığı dönemin teknolojisi BMW i3’ü 3 haftalığına bana göndermişti, en uzun elektrikli deneyimim oydu.
Dönem öyle bir dönemdi ki 150 km menzil iyi geliyordu. Şimdiyse P6 Volvo C40 ile olan bir yıllık maceramın özetini yapmaya geldi sıra. Öncelikle eskiye oranla insanlar çok daha bilgililer, sorular çok daha anlamlı, bilgi edinmeye yönelik, şarj konusu çok daha iyi durumda.
Ben bir yıldır aracımı kendi evim yerine ya arkadaşımın evindeki Wallbox’tan ya da alışveriş merkezlerindeki AC üniterlerde şarj ediyorum. Evet, maliyet biraz daha yüksek ama yine de çok ucuz.
Benim ortalama menzilim tam bir şarj ile 350 km’ler civarı ve bir yılda ancak 5 bin 200 km yol kat edebilmişim. Yani benim gibi az otomobil kullanan ve şehir dışına araçla çıkmayan birisi için enfes. Daha yüksek menzillisi de geldi, bu arada o başka konu.
Şarj ünitelerindeki en büyük sorun gerçekten hızlı olmamaları, geneli 120 vermesi gerekirken, 60-75 kW bantları da “az yatırım yapın” dedirtiyor. Az derken siz çok yapın lütfen. Hiç yolda kalmadım, hiçbir sorun yaşamadım şimdilik. Kışın mutlaka menzil azalıyor bunu göze almak lazım, bir de sakin kullanmayı öğrenmek lazım.
3 saatte İzmir’e giderim diyenler; bu araçlar size göre değil düşünmeyin bile. Peki, bir araba daha alsam yine elektrikli alır mıyım? Evet alırım. Sakin sakin gitmeye alıştım, beni sinirlendiren olursa da yolda kısa süreli şok yaşatacak kadar kuvvetli tüm elektrikli araçlar unutmayın.