Hükümet para kredi konusunda belli bir politika uygulamaya karar verdi. Bu politika sonucu bankaların kullanılabilir kaynaklarında azalma kaynak maliyetlerinde yükselme ortaya çıkıyor. Politikanın nihai amacı bankaların kredilerindeki artışı sınırlamak.
Bankalar (1) Kaynak maliyetlerindeki artışın, kârlılıklarını gerileteceğini ileri sürerek bu karara karşı geliyor. (2) Daha da önemlisi bankalar kredi artışlarına firen getirilmesine karşı çıkıyor.
Dikkat buyurulur ise bankaların hükümet kararına karşı çıkışlarının nedeni uygulanan politikanın yanlışlığı değil. Hiçbir bankacı "Hükümet yanlış yapıyor. Bu karar ile cari açık küçülmez. Ekonomide büyümeyi frenlemek yanlıştır" demiyor. Bankacılar, bu karar ile kârlarımız azalacak şikayetini öne çıkarıyor. Son aylarda Hükümet ile bankacılar arasında kamu oyu önünde "mahallede" tartışmalar sürüp gidiyor. Bu ise işin ciddiyetine yakışmıyor.
1) Hükümet ekonominin iyiliği için gereken tedbirleri alabilir. Bu tedbirlerin doğruluğu yanlışlığı tartışılabilir. Ekonomi tedbirleri tabii ki bazı sektörleri ve kişileri olumsuz etkileyebilir.
2) Bankalar güven kuruluşlarıdır. Bankalar "öldük-bittik" diyerek sokağa çıkar ise bankalara güven yitirilir. Sadece içeride değil, yurtdışında da güven bunalımı ortaya çıkar. Bundan sadece bankalar değil, ekonominin bütünü zarar görür.
Son günlerde bankacılarımız 2 nedenle gereksiz şekilde kamu oyunun önüne çıktılar:
1) Rekabet Kurulu'ndaki sorunlarıyla ilgi olarak oturum talebinde bulundular. Medya önünde sorunlarını tartıştılar.
2) Kanuni karşılık oranları ve kredi sınırlaması konusunda Merkez Bankası ve hükümet kararlarını medyada hemen her gün tartışılır hale getirdiler.
Kamuoyunda, medya'da "mahalle"de tartışma bir "baskı" hedefi güdüyor ise "baskı" yoluyla kararları değiştirme hedefi güdüyor ise yanlıştır. Bu tür yaklaşımlar ters bir etki yapar. Bankacılar Hükümet ile BDDK ile olan sorunlarını, bu kuruluşlarla diyaloğa girerek çözmeye çalışmalıdır. Sorunlar her gün medyada konuşulur hale gelmemelidir. Kamu oyunda tartışmalar taraflar arasında gerginliğe yol açıyor. İpleri geriyor. Bankacılar bunun herhalde farkında değil. Ama olan bankalara oluyor. Anadolu'da bir deyim vardır "Bu ok beni öldürmez de o laf beni öldürür" derler. Bu kararlar bankaları sarsmaz ama bu tür "mahalle" tartışmaları bankaları yaralar.