IMF, sermaye girişlerini yönetmeye yardım edecek

ANKARA  - Uluslararası Para Fonu (IMF), gelişmekte olan ülkelere küresel ekonomik krizden sonra toparlanırken, ekonomilerinin karşı karşıya olduğu riskleri değerlendirmede devam eden çalışmaların bir parçası olarak büyük sermaye girişlerini yönetmede yardımcı olmak için bir sistem geliştiriyor.

IMF'nin geliştirdiği sistem, gelişmekte olan ülkelerin, ekonomileriyle ilgili farklı politika seçeneklerinin faydasını ölçmesine, sermaye girişlerine karşılık olarak politika seçeneklerinden birini seçmesine, ayrıca birlikte ''sermaye girişi yönetimi'' önlemlerini oluşturan sermaye kontrolleri, belirli ihtiyatlı önlemler ve vergi politikalarını belirlemede uygun koşullara karar vermesine yardımcı olacak.

Sermaye girişi belli riskler taşıyor

Sermaye girişlerindeki yükselişin, ülkelerin parasının hızla değerlenmesi, varlık fiyatlarındaki balonlar ya da hızlı kredi büyümesi benzeri finansal sektördeki kırılganlıkların artması gibi güçlüklere yol açabileceğine işaret edildi. IMF yaptığı araştırmada gelişmekte olan ülkelerin bu konuda politika belirlerken temel almasını istediği bazı ilkeler önerdi.

Bu ilkelere göre, sermaye girişlerini yönetme konusunda herkese uyan bir politika yok. Doğru politika karışımı, ülkenin ekonomik yapısı ile sermaye girişlerinin büyüklüğü ve doğası dahil her bir ülkenin koşullarına bağlı olmalı.

Yapısal reformlar her zaman teşvik edilecek. Örneğin, bütün koşullar altında izlenmesi gerekli yerli derin sermaye piyasaları yaratarak, sermaye girişlerini soğurmak için ekonominin kapasitesini artıracak politikalar tasarlanmalı ve makroekonomik politikalara öncelik tanıması gerekiyor. Sermaye girişlerini etkilemeye yönelik özel olarak tasarlanan önlemler, uygun makroekonomik politikaların yerini alamaz.

Sermaye kontrolleri, politika araçlarının parçasıdır. Sermaye kontrolleri uygun koşullarda vaka bazında değerlendirmede kullanılabilir.

Sermaye girişi yönetimi önlemleri, özel makroekonomik ya da finansal istikrar endişelerine uygun olmalı. Genel olarak bu önlemler etkinliği maksimuma çıkarmalı ve bozulmaları ise minimuma indirmeli. Önlemler, riskler azaldığında geri çekilmeli.

Son olarak diğer ülkeler de düşünülmeli. Diğer ülkelerin istikrarına ilaveten küresel finansal istikrarı ya da küresel beklentileri etkileyebilecek politikalar teşvik edilmeli.