Yunanlılar bundan sonra ne yapacak?

“No” oyları Çipras’a verilmiş “Güven Oyu”dur. 

•Çipras’ın AB, IMF ve AB Merkez Bankası ile pazarlığa devamına yeşil ışıktır.

•“No” oyları Yunanlıların “AB üyeliğinden çıkmayı, eurodan drahmiye geçmeleri” için verilmiş oylar değildir. “AB, IMF ve AB Merkez Bankası üçlüsünün kemer sıkma şartlarına hayır” oyudur.

•Bundan sonraki pazarlıkta Çipras’ın AB’den çıkma, eurodan drahmiye geçme kozlarını masaya koymasına imkan veren oylardır.

Acaba AB, IMF ve AB Merkez Bankası adına pazarlık masasına oturanlar, “Yunan halkı daha fazla kemer sıkmaya hayır dedi. Çipras’a güven tazeledi” diyerek, pazarlık şartlarını yumuşatırlar mı? Acaba “Bugüne kadar Çipras’ın aşırılıklarından bunalanlar, bıkanlar”, bundan sonra şımarıklıkları artacak olan Çipras‘ın isteklerine “evet” derler mi?

•Yunanistan’ın “borçları zamana yayma, erteleme, ödememe” alternatiflerinin hiç biri işe yaramıyor. Çünkü Yunanlıların alıştıkları hayatı kendi kaynaklarıyla sürdürmeleri imkansız. Kemeri sıkılmış hayatı sürdürmeleri için bile her yıl bir yerlerden borç bulmaları gerekiyor.

•Oylama öncesi orta dönemde Yunanistan’ın 50 milyar euro taze para olmadan ekonomisini çeviremeyeceği açıklanmıştı.

•Yunan halkının anlaşma şartlarına hayır demesi taze para girişini engelleyecektir.

•Kaldı ki bankaların açılabilmesi için Yunanistan’ın acil desteğe ihtiyacı var.

Acaba bundan sonra ne olacak?

Batılılar “Şöyle de olsa, böyle de olsa”, “Keselim şu Yunanlılar ile ilişkiyi… Ne halleri varsa görsünler” diyemezler. Demeyeceklerdir.

•Batılılar için Yunanistan hâlâ, Batı medeniyetinin temelini oluşturan, “Eski Yunan”ın devamıdır. Batılılar Batı Medeniyeti’nin öncülerinin torunlarını severler.

•Yunanistan gibi ülkeler bir kucaktan düşerlerse bir başkaları onları kapar. Çin uzakta, Rusya (her ne kadar bugünlerde zayıf ise de) yakın… Batılılar Yunanistan’ın Rusya ile yakınlaşmasını hiç mi hiç istemezler.

“Hayır”a rağmen AB, IMF ve AB Merkez Bankası ile Yunanistan arasındaki görüşmeler devam edecektir. İki taraf da ödünler verecektir. Ama sanılmasın ki, anlaşma olunca, “Yunanistan sorunu” çözülmüş olacak.

Yunanlılar (Gene de biz Türklerden daha rahat yaşamaya devam edecekler, gene kişi başı harcanabilir gelirleri bizlerden yüksek olacak, asgari ücretleri, emekli maaşları bizlerden yüksek olacak) ama, eski günlerin özleminden kurtulamayacaklar. Göreceli de olsa, durumları (yaşamları) eski parlak günlerdeki kadar olamayacak. Büyümekte zorlanacaklar.