İhracatın arttırılması üzerine (2)

İhracatın azalmaya başlamasının, uluslararası nedenlerini unutmadan, iğneyi kendimize çuvaldızı başkasına batırmak kabilinden yapmaya çalıştıklarımızın en başında insan kaynakları geliyor. Geçen haftaki sohbetimizde başladığımız bu konunun başındaki “ insan kaynağı yeterliliklerimizin mutlaka yükseltilmesi gereklidir “ ifadesini sorgulayan bir dostumuz, “Eğer bu kaynak gerçekten yetersiz ise bu kadar ihracat nasıl yapılıyor “ diye bir soru yöneltmişti. 2013 yılı dünya ihracatı yaklaşık 18 trilyon ABD Doları olarak görülüyor. 2014 yılı Türkiye ihracatını yaklaşık 158 Milyar ABD Doları olarak sayarsak, dünya ihracat cirosunun neresinde olduğumuz açıkça belli olur. Buna endişe ile bakıyoruz zira G20 içerisinde yer alan bir ülke olarak, neden ihracat cirosunda 31. sırada olduğumuzun ciddi bir şekilde sorgulanmasının gerekli olduğuna inananlardanız. Yaptığımız bir araştırma sırasında dünya ihracatının büyükleri arasında yer alan ilk 15 ülkeden 8 tanesinin, yine dünya gıda ihracatının en büyük 15 tanesi arasında yer aldığını görmek şaşırtıcı olmadı dersem biraz abartılı olacaktır.

Burada vurgulamak istediğimiz siyasilerimizden başlayarak, bürokrasi, üretim, pazarlama, banka, gümrükleme vb. gibi uzatabileceğimiz bir liste içerisine girebilecek olan tüm insan kaynaklarındaki gelişmenin, bu tablolarda görülen sonuçlarda etkili olacağıdır. Değerli arkadaşım Osman Ata Ataç’ın dönüp dönüp söylediği gibi, kaynak sadece para olmadığı gibi, o kaynağı kullanmayı bilmeyene vermek de kaynağı heba etmekten başka işe yaramaz.

Yerimizin izni çerçevesinde bu seferlik söylemek istediğimiz, hangi sektörde ve hangi seviyede olursa olsun, insan kaynağının kalitesini yükseltemediğimiz takdirde sonuç almak imkansıza yaklaşacaktır.
Komik adam doğru söylüyor “ Eğitim Şart. “